Bombing-ιστορία μιας παρέας-ντοκιμαντέρ δρόμου

Bombing
ιστορία μιας παρέας



ντοκιμαντέρ δρόμου

σκηνοθεσία: ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ



Τρία παιδιά περπατάνε στο δρόμο, τραγουδάνε...
είναι η ιστορία τους.
Μια παρέα κάνει graffiti...
είναι η ιστορία της παρέας.
Περνάνε δίπλα σας σβέλτα όπως τα λόγια τους.
Χάνονται μέσα στην πόλη την πόλη τους.
                                                                             Αθήνα 2008




Τρία αγόρια στους δρόμους μιας παραμελημένης και βρώμικης, όμως ανήσυχης και συχνά ανεξερεύνητης μητρόπολης. Τριγυρνούν στις γειτονιές τους. Αφουγκράζονται την ατμόσφαιρα που αναδύει το τοπίο στο οποίο ζουν και από το οποίο εμπνέονται, για να της δώσουν χρώμα, ήχο, φωνή. Με μπογιές, ντεσιμπέλ, σπρέι, καλώδια. Σαλτάρουν στα τρένα και βάφουν τα βαγόνια. Ραπάρουν. Μας δείχνουν δρόμους που έχουν τη δική τους ιστορία. Και την υπογραφή τους. Θέλουν να μιλήσουν. Εφευρίσκουν τη δική τους γλώσσα, επιλέγοντας μια «τέχνη» -εφήμερη όμως παρούσα - που τους εκφράζει χωρίς προσχήματα. Αδιαφορώντας για αξιολογήσεις, ορισμούς και κατατάξεις, προτείνουν το bombing (παράνομη σε κοινή θέα εικονογράφηση με σχέδια graffiti) ως μια «τέχνη» που εναντιώνεται στα συνήθη αισθητικά κλισέ. Που ανανεώνεται καθημερινά. Που μιλά σε χρόνο ενεστώτα. Μια «τέχνη» που τη γεννά ο ίδιος ο δρόμος. Μια τέχνη ζωής χωρίς εισαγωγικά…

η ταινία
Ντοκιμαντέρ δρόμου για την ιστορία μιας παρέας, το bombing καταγράφει σκόρπιες στιγμές από τη ζωή νέων ανθρώπων στη σύγχρονη αστική Ελλάδα.
Με την υπογραφή των πρωτοεμφανιζόμενων στο δημιουργικό ντοκιμαντέρ Άγγελου Αθανασόπουλου - Δημήτρη Νικολόπουλου, η ταινία παρουσιάζει αποσπάσματα καθημερινής ζωής μιας παρέας νέων, που τολμούν με χρώματα και νότες να δηλώσουν την παρουσία τους ενάντια στην ανώνυμη μουντάδα της πόλης. Μια ταινία για την τρέχουσα νεανική αστική κουλτούρα. Ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ για την ιστορία μιας παρέας αλλά και για την περιπέτεια μιας γενιάς.
Γυρισμένο σε ψηφιακό format (high definition), το χαμηλού προϋπολογισμού αυτό 28΄λεπτο φιλμ είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή της νεοσύστατης Non Stop Media Production Company. Το bombing συμμετείχε στο φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, όπου απέσπασε Τιμητική Διάκριση στο διαγωνιστικό τμήμα Digital 2008.

σκηνοθετική προσέγγιση


«μας αρέσει το bombing, το παράνομο,
γιατί το νόμιμο και δεν μας εκφράζει
και δεν το θέλουμε»…
jef

Τοίχοι ζωγραφισμένοι με μπογιές, σχέδια, συνθήματα, αποτυπωμένα με σπρέι, που εκφράζουν την κουλτούρα της πόλης στη νεοελληνική πραγματικότητα. Στίχοι με νεύρο, με ρίμα, με ρυθμό, που απελευθερώνουν την ενέργεια μιας γενιάς καθώς προσπαθεί να μιλήσει στη γλώσσα της.

Σε μία πόλη που εγκλωβίζει τους πολίτες στους ρυθμούς και την αισθητική της αστικής δυσανεξίας, οι σημερινοί νέοι βρίσκουν σε αυτήν τα πρωτογενή στοιχεία για να ξορκίσουν την ασχήμια της: τοίχοι, βαγόνια, πεζούλια, μάντρες, δρόμοι. Τα εργαλεία τους: ενισχυτές ήχου και βύσματα, χρώμα, λόγια σαν σκληρή προσευχή, έντονες πλουμιστές εικόνες, παράξενες υπογραφές. Η μουσική, το ραπ είναι στάση ζωής. Η ζωή τους.
Ηλικίες; Ανάμεσα 16 και 25 χρονών, κολλητοί από μικροί, διαλέγουν να μιλήσουν ψεκάζοντας ή τζαμάροντας.

Ακροβατώντας στα όρια της κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς (τα λόγια τους λογοκρίνονται, τα γκράφιτι σβήνονται, οι ίδιοι συχνά αντιμετωπίζουν αυτόφωρο και ποινικές διώξεις), οι πρωταγωνιστές του bombing επιλέγοντας ένα «σπορ» πολυδάπανο και αρκούντως ριψοκίνδυνο -καθώς δεν είναι λίγες οι περιπέτειες όσων επιλέγουν να εκφραστούν με χρώματα και νότες- εξηγούν στο φακό γιατί γεμίζουν με πολύχρωμα σχέδια τους τοίχους της πρωτεύουσας, μας συστήνουν στη νέα επίκαιρη κουλτούρα της, μας καλούν να τους συνοδεύσουμε στα καθημερινά τους δρομολόγια και μας μυούν στα μυστικά της τέχνης τους.

Κάποιοι κοντά σε ένα μικρόφωνο κάνουν τη ζωή τους τραγούδι. Άλλοι χρωματίζουν τη γκρίζα πραγματικότητα που ζουν. Με αφετηρία το ραπ, το γκράφιτι, το χιπ χοπ και το bombing, η ταινία παρακολουθεί κάποιους από αυτούς και τα καθημερινά δρομολόγιά τους στο στούντιο, στη δουλειά τους, στους δρόμους, στα υπόγεια που τελούν χρέη στούντιο, με τις ιδιοκατασκευές, τα πολυκάναλα και τα μικρόφωνα ή στις νυχτερινές βόλτες όπου σκαρώνουν τις ευφάνταστες τοιχογραφίες τους. Μιλούν για την επιθυμία τους να μετασχηματίσουν την μονοτονία της ζωής τους. Μίας άνευρης, επαναλαμβανόμενης, ακίνητης ζωής. Μιας ζωής σαν την δική μας.

Ενάντια στη μελαγχολία του μπετόν προτείνουν παιγνίδι (όπως τα Battles, οι ρίμες που ανταλλάσσουν στη σκηνή οι ράπερς, ποιητές και συνάμα μονομάχοι), παράβαση (όταν βάφουν στα κλεφτά έναν τοίχο), διεκδίκηση (να δηλώσουν την ύπαρξή τους μέσα στην ανωνυμία της πόλης). Μιας πόλης υπό αναμόρφωση, σκονισμένης, βουτηγμένης στην απάθεια και τη ντεκαντάνς, μιας Αθήνας χωρίς λούστρο…

Πρωταγωνιστές ο Βαγγέλης, ο Jef, ο Eversor (phase3),και ο Jkone (phase3). Που όσο βρίσκουν το έδαφος της πόλης πρόσφορο, θα συνεχίσουν να μας φτιάχνουν πίστες από φώσφορο…
Άγγελος Αθανασόπουλος

συντελεστές
Σκηνοθεσία: Άγγελος Αθανασόπουλος, Δημήτρης Νικολόπουλος
Σενάριο: Άγγελος Αθανασόπουλος
Φωτογραφία: Γ. Σωτηρόπουλος, Ά. Αθανασόπουλος, Γ. Θεοδωρίδης, Δ. Nικολόπουλος Μοντάζ: Δημήτρης Nικολόπουλος
Βοηθός παραγωγής: Μυρτώ Μπούτση
Χορογραφία: Αντιγόνη Σαρρή
Post production: Post 3.14
Διάρκεια: 28’
Γλώσσα: Ελληνική
Παραγωγή: NON STOP MEDIA Production Company
Ιπποκράτους 7, 106 79, Αθήνα
Τηλ:+30 210 3625201
+306944345726
e-mail: info@nonstopmedia.gr

curriculum vitae
Άγγελος Αθανασόπουλος: Δημοσιογράφος / παραγωγός/ σκηνοθέτης. Με το bombing υπογράφει για πρώτη φορά την σκηνοθεσία ενός ντοκιμαντέρ.

Δημήτρης Νικολόπουλος: Σκηνοθέτης/ μοντέρ έχει βραβευθεί για το ντοκιμαντέρ masterpiece, part 1, 2007 (Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους E-MOTION).

Non Stop Media Production Company: Η Non Stop Media ξεκίνησε στην Αθήνα το 2007, ως μια πλατφόρμα για ανεξάρτητα ντοκιμαντέρ, δημιουργικές παραγωγές, ταινίες μικρού ή και μεγάλου μήκους.
Δημοσιογράφοι με επαγγελματική ενασχόληση εδώ και αρκετά χρόνια στο χώρο του τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ, οι ιδρυτές, διατηρούν τις καταβολές τους από το χώρο του θεάτρου ο ένας, της νομικής ο άλλος. Την ομάδα συμπληρώνουν συνεργάτες με κοινή γωνία λήψης, παράλληλη οπτική και αρκετά χιλιόμετρα φιλμ στο ενεργητικό τους…